Obiekt uzdrowiskowy z ponad stuletnią tradycją. Specjalizuje się przede wszystkim w rehabilitacji pacjentów z chorobami układu ruchu, pacjentów po urazach, przed i po operacjach kości i stawów.
Do wyjątkowej renomy uzdrowiska przyczynia się tutejsza bardzo gęsta borowina, jest to borowinowa gleba kredowa, nawodniona źródłami wody z zawartością węglanu wapnia i żelaza. Złoże, które znajduje się niedaleko terenu uzdrowiskowego ma zapasy tej wyjątkowej ziemi borowinowej na 150-200 lat.
Centralny pawilon sanatorium przypomina o tutejszym pobycie prezydenta Masaryka w 1926 roku. Budynek z elementami konstruktywizmu i neoklasycyzmu powstał na przedłużonej prostokątnej działce przełamanej pawilonem centralnym z halą i wejściem głównym. Pierwotnie jednopiętrowe skrzydła zostały w 1936 roku podwyższone o jedno piętro. Na parterze, w pomieszczeniach z łukowymi oknami wychodzącymi na park znajdowała się restauracja i kawiarnia. Na kaskadowych piętrach z tarasami i balkonami znajdowały się pokoje. W latach 2005–2006 nad prawym skrzydłem dobudowano kolejne piętro, a niedawno podwyższono również lewą część budynku, która ciągle służy swojemu pierwotnemu celowi.
